բացարձակ անբանիմաց ◆ - Բայց գլուխներ են հանդիպում, որ լրիվ դատարկ են, դատարկ։ «Եր.» ◆ Կըլինեի հարգի մի մարդ, Նույնիսկ եթե գլուխս այնժամ, Դատարկ լիներ հազար անգամ, Քան թո իմ գըրպանը։ Հթ ◆ Բայց չէ՞ որ անցյալ հոդվածդ շրջանակս կոչած էիր «պարապ գլուխ-լեզու գրպան մարդիկ»։ Զ ◆ Միթե չգիտեի՞ր որ Ենի Գաբուի մեջ պարապ գլուխներն ալ, որ թեթև ըլլալու էին՝ ծանր կը կշռեն։ Հակոբ Պարոնյան◆ - Լավ, ենթադրենք․․․ նրանք փայլուն գնահատակններով ավարտեցին դպրոցը, դատարկ գլխով ո՞նց են ապրելու։ «Ավանգարդ»◆ Ու պախս օրն էլ խոտ, անխամ վըռոշ, Ինոր խամար կա ֆեյդ ի բոշ։
