գմուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)•մուն 

  1. Մուշ՝ գմփոց, դղրդյուն, խուլ թնդյուն, որոտմունք ◆ Օր մե կերթա դաշտ, կմոտենա քարի մե, քարի տկեն գնում ու օրոտումի ձեն կիգա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։