գմփռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)մ•փռ 

  1. հաստլիկ գիրուկ ◆ Թոռները գմբռիկ թշիկները պապի պռոշների վրա են դնում Արամիկը մի փափլիկ, գմփռչիկ երեխա ա Երեվաց կարմիր դեմքով գմբռջիկ մի կին, դեյրայի փեշը գոտկատեղը խրած։(ՊՊ), (Ձ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. |

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։