գյահ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գյահ
- Կարին՝ մի պահ, երբեմն◆ Վազերն ... անվերջ ախ ու վախ էնելով օդի մեջ գյահ կը պատեր, գյահ կը նստեր։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գյահ
- Նոր Բայազետ՝ տախտակի կամ մետաղի եզրը◆ Շեմքի գյահին առավ ոտս։
- Ղարաբաղ՝Դռան՝ մուտքի առջևը◆ Տախտակը գյահան էր կալ։ ◆ Գյահը կըտրել մի։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։