գյավազա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գ(ը)•յա•վա•զա
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Վան՝ շատախոս, տակից, գլխից խոսող ◆ Նա մի գյավազա, անբան… տղա ա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Տիգրանը շատ գյավազա մառդ էր, օր կսկըսեր, վերջ չուներ։ (Ձեռագիր)
- Կատակախոս, կատակաբան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։