գոռնադաբ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գոռ•նա•դաբ 

  1. Կարին՝ ուրվական, ուրու ◆ Շաղբաթի հին գոռեր կան... մեկ էլ ին՞չ տիդնա, գո մորե մերկ մարդ մը էլե, հեծե որ իշու թարքին, ահու կչորնա, չում գողու ժամեր կը զարնին, գոռնադաբ կխափանվի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. խիստ պառաված

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։