գուդա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գու•դա 

  1. Թբիլիսի, Գանձակ՝ աղքատի տոպրակ, մաղախ ◆ միղրն ու կարաքը լավ բան է, ամաշ շատ գուդումն է։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Մե գուդա ուշուննց իմ բերի հիդս։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։