գուղձ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡuʁd͡z]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գուղձ 

Ստուգաբանություն

Եթե հնդեվրոպական * ghelg՛h- «գեղձ» ձևն սկզբնապես ունեցել է «գնդաձև բան, ուռուցք, այտուցք» իմաստը, ապա գուղձն բառը կարող է գալ * ghōlg՛h- տիպի ձայնադարձային ձևից։

Գոյական

1. հողի կոշտ, կոշտ հողակտոր, հողակոշտ
2. մի բուռ հող

Հոմանիշներ

1. հողակոշտ, կունձղ, բունծ, կոշտ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
գուղձանման գուղձագություն

Թարգմանություններ

• ֆրանսերեն՝ grumeau

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։