գուշթուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գուշ•թուկ 

  1. աղվափետուր, բմբուլ ◆ Գազերը թագավորի տղի տակիցը վեր կալան, գուշթուկի յորղան-դոշակ ձգեցին, թագավորի տղին թեք իցգեցին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։