գռլխկալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡrlχkɑl]
վանկեր՝ գ(ը)ռ•լխ•կալ
- Արարատյան, Բուլանըխ՝ սայլի, ճախարակի և այլնի ասրքին ճլինելու պատճառով այս ու այն կողմ շարժվելիս ձայն հանելը, լխկլխկալ ◆ սելը խի՞ա գռլխկում Սահակ Ամատունի ◆ ես չտեսա՝ քու ջահրեն լավ բաներ, հա գռլխկում, հա գռխկում Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։