գռփա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡrpʰɑ]
վանկեր՝ գ(ը)ռ•փա
- Սեբաստիա՝ փափուկ, կակուղ ◆ Գռփա հացեր մը էփեցի։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։