Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գ(ը)•րա•պայ•քար

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(լեզվբ․) այսպես կոչվեց այն պայքարը, որ մղվում էր արևելահայ և արևմտահայ մտավորական շրջաններում, սկսած XIX դ. առաջին կեսից (արևելահայերի մոտ հիմնականում ավարտվեց 60-ական թվականներին, արևմտահայերի մոտ մոտ շարունակվեց ընդհուպ մինչև դարի վերջը), հետևյալ հարցերի շուրջը` աշխարհաբարը պիտի՞ ճանաչել հայ հասարակության գրական լեզու, թե՞ պետք է պահպանել գրաբարը իբրև այդպիսին, և ապա` ի՞նչ ուղիներով պիտի զարգանա աշխարաբարը իբրև գրական լեզու

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։