դաստախոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դաս•տա•խոն 

  1. Ղարաբաղ, Ղազախ, Նոր Նախիջևան՝ սեղանի սփռոց
  2. Կարին, Ակն՝ կտորից պատրաստած անձեռոցիկ, որ սեղան նստողները ուտելու ժամանակ փռում են ծնկներին, որպեսզի հագուստը չկեղտոտվի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։