դավանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաւանութիւն

վանկեր՝ դա•վա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. որևէ եկեղեցու կողմից ընդունված կրոնական հավատալիքների ամբողջությունը ◆ Իշխող դասակարգի փիլիսոփայությունը… ձգտում էր հիմնավորել ֆեոդալների արտոնյալ իրավունքը և Հայ եկեղեցու դավանության ճշտությունը։ (Դասագիրք);
  2. որևէ եկեղեցու պատկանելը. կրոնական միավորում, որն ունի իր դավանաբանությունը, պաշտամունքը և կազմակերպությունը։
  3. (հնց․) դավանանք
  4. (պաշտանվ․) տե՛ս դավանանք

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս դավանանք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։