դեդևկոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դե•դև•կոտ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. դեդևելու հակում ունեցող, դեդևող ◆ Նրանք ուսերն առան լիքը պարկերը և դանդաղ, դեդևկոտ քայլերով հեռանում են շուկայից։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]