դեզերտիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɛzɛɾˈtiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դե•զեր•տիր
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< дезертир < ֆր․ déserteur
Գոյական
(խսկց․) դասալիք՝
- զինվորական, որ ինքնակամ լքում է զորամասը՝ զինվորական ծառայությունից խուսափելու համար
- զինակոչից կամ զինահավաքից խուսափող քաղաքացի
- (փխբ․) իր քաղաքացիական պարտքը՝ հասարակական կամ պաշտպանական պարտականությունները կատարելուց խուսափող անձ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։