դժգոհություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝ դժգոհութիւն

վանկեր՝ դ(ը)ժ•գո•հութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. դժգոհ լինելը
  2. անբավականության՝ չբավարարվածության զգացում, տհաճ հուզական վիճակ, որը պայմանավորված է գործունեության ընթացքի խանգարմամբ, նպատակների ձեռքբերման ճանապարհին արգելքների առաջ գալով, ֆրուստրացիաներով և սթրես առաջ բերող հանգամանքներով ◆ լուռ էին նրանք, և բոլորի դեմքերի վրա նկարված էր մի տեսակ զարյացյալ դժգոհություն (Րաֆֆի) ◆ Իր օրվան կյանքնը երկումասերու կբաժանվեր, մին գոհության, մյուսը՝ դժգոհության։ (Արփիար Արփիարյան)
  3. տրտունջ, անբավարարվածության արտահայտություն ◆ ամեն ինչ անում էր առանց դժգոհության։
  4. (բրվք․) իրավախախտման կամ ենթադրյալ իրավախախտման մասին բողոք, որը վրդովմունք է առաջացնում և կարող է հայցի հիմք հանդիսանալ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բողոք, գանգատ, անբավականություն, անգոհություն, անգոհունակություն, դժկամություն, դժկամակամություն, դժկամանք, դժգոհանք, տրտունջ, տրտնջյուն, քրթմնջյուն, քրթմնջոց, փնթփնթոց, փնթփնթյուն, մրթմրթոց, տրտնջություն, տրտնջողություն, (ժղ․)՝ մռթմռթուկ, մռթմռթոց, թոնթոր, թոնթորանք (քթի տակ, ոչ բացահայտ), ժանգ ու ժեն, ժանգ ու ժունգ
  2. անբավարարաություն, անբավարարվածություն
  3. տե՛ս խռովություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
  • Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։