դժոխախոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dʒɔχɑˈχɔt͡sʰ]

վանկեր՝ դ(ը)•ժո•խա•խոց 

Ածական

  1. (նորբ․) դժոխքով խոցված ◆ Անհիշաչար է իմ դժոխախոց հոգին։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]