դիկցիա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ դիկ•ցիա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< дикция < լատ. dictio արտասանություն

Գոյական

  1. (հնց․) առոգանություն՝ ճիշտ՝ կանոնավոր շեշտադրությամբ ու ելևէջավորումներով բառերի, հնչյուների, վանկերի արտասանումը
  2. առոգանություն
  3. տե՛ս բեմական խոսք, արտասանություն

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։