դիվական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [divɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւական
վանկեր՝ դի•վա•կան
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- դևին հատուկ, դևերին ◆ Չար, նենգ, դիվային։ ◆ Խիզախը գնաց ահա այս դիվական բնակարանը, որի միայն անունը սարսափ էր բերում ամենքի վրա։ (Ղազարոս Աղայան)
- (փխբ․) հրեշավոր, շատ չար ◆ Ողիմպիայի խաժ աչքերում ինչ-որ դիվական, դավաճան բան կար Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։