դմակ

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դ(ը)•մակ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. ավեստերեն duma- «պոչ»։

ոչխարի մարմնի ետևի կախված ճարպային մասը ◆ Գելը ոչխարին հասավ թե չէ… դմակին կտա ու մի տալումը դմակը կպոկի։ Հովհաննես Թումանյան
այդ ճարպի հալելով ստացվող յուղ ◆ Նա տհալը ծածկել էր դմակով: (Ակսել Բակունց)
ականջաբլթակ
(խոհր․) հիմնականում օգտագործում են հալած վիճակում, կերակուրներ, տապականեր, պահածոներ պատրաստելիս

դմակ գցել՝ կապել
1. դմակը գիրանալով մեծանալ
2. (փխբ․) (խսկց․) (գռհկ․) գիրանալ (հատկապես կոնքերով)

Բաղադրյալ բառեր
դմակալի դմակալից դմակավոր դմակկախ դմակոտ գառնադմակ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ fatty, tail of a sheep գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ курдюк (ru) ‎(kurdjuk), курдючное (ru) ‎(kurdjučnoje), мочка (ru) ‎(močka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։