դովլաթ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դով•լաթ 

1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Գանձակ, Մուշ, Կարին, Սասուն՝ Հարստություն ։ ◆ Աշխըրքի դովլաթը աշխըրքումը կու մնա ։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Աստված խելքը ընձի է տվել , դովլաթը քեզի ։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ Խելքը լավ է քան դովլաթը ։ Առած
2. Ղարաբաղ՝ Երջանկություն , հաջողություն ։
3. Ղարաբաղ՝ Ճոխություն ։
4. Ղարաբաղ՝ Հաջողություն ՝ բարիք բերող անձ ։

Արտահայտություններ

1. Դովլաթ կապել – հարստություն կուտակել ։ ◆ Աս չոպանը դյովլաթ կը կապե ։ Ահ
2. Արարատյան, Շատախ՝ Դովլաթ ղուշ – խուշի ։ Գործ է ածվում հեքիաթներում ։ Ինչ–որ թռչուն , որ իբր երջանկություն ՝ հաջողություն է բերում նրան , ում գլխին կանգնում է ։ ◆ Բերըմ են դովլաթ դուշի քցըմ , ում գլխին վեր գա , նրան դնեն թագավոր ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։