դուզաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դու•զաղ 

  1. Հավարիկ, Ախլքալաք, Համշեն՝ թաարդ ◆ Աղվեսն էլ շատ ուստա է, հմա չորս հոտքով դուզաղը կընկնի։ (Խաթաբալա)
  2. (փխբ․)դավ, որոգայթ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։