դրկեց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դ(ը)ր•կեց
- Կարին, Շիրակ, Մուշ, Վան՝ ◆ ուզա դրկեցին ձու մի աստված տա քզի ձի մի։ Ահ ◆ դրկից խարս խորոտ կելնի (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ։ ◆ գեշ դրկիցը մարդի հաջաթի տեր կանե (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ մեր տուն կուտ կուտի տըրկըցի տուն ծյու կածի ԱՏՍ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։