դրուժ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɾuʒ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դ(ը)•րուժ 

դրուժ1

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. ավեստերեն druža- «խաբում է, ստում է», միջին պարսկերեն družtan, družitan «ստել, դրժել»։

Գոյական

1. դրժում, ուխտադրժություն

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

դրուժ2

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն druĵ «խաբեբա, դև»։

Գոյական

1. վնասակար մի ոգի, մի տեսակ դև

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։