եզընկալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ե•զըն•կալ 

  1. Մուշ, Սասուն՝ ընտանի էգ տավար, որ ենթակա է ցուլ ընդունելու, բեղմնավորելու ◆ Եզընկալ գոմեշ, ոչխար։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։