եկեղեցաշինարար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛkɛʁɛt͡sʰɑʃinɑˈɾɑɾ]
վանկեր՝ ե•կե•ղե•ցա•շի•նա•րար
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) եկեղցի կառուցող, եկեղեցու շինարարությամբ զբաղվող ◆ Վարպետները տոհմիկ եկեղեցաշինարարներ են։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։