եպիտրախիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ե•պիտ•րա•խիլ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< епитрахиль < հուն. epiitrachēlion

Գոյական

  1. (եկեղ․) փորուար՝ քահանայի և եպիսկոպոսի զգեստավորման մաս, ուր հագնվում է վզից ու կրծքի վրայով, իջնում մինչև ոտքերը

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։