եվելցուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ե•վել•ցուկ 

Բացատրություն


  1. (խոհր․) Սեբաստիա, Արարատյան, Լոռի՝ ավելցուկ, մնացորդ թերախմուկ (խմիչքի), կռճոն (ուտելիքի), բրդդոն (հացի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]