երգախանձ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾɡɑˈχɑnd͡z]

վանկեր՝ եր•գա•խանձ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) երգերից վառված՝ հուզված, երգերով ապրող՝ հմայված ◆ Հրաչյա Հովհաննիսյանի մեծ երգախանձ հևքոտ երամը՝ այրող կարոտ դարձած, իր ճախրն ու ճախրանքը շարունակում էր իր հևքոտ հոգում։ Հայաստան (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]