երկյուղ

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [erkjukh]

Գոյական

վանկեր՝ երկ-յուղ 

1. վախ, ահ ◆ Պատահեցի մի եղնիկի, առանց երկյուղի կանգնեց նա։ (Ավետիք Իսահակյան), ◆ ՄԵնակ ես դու ինքդ քո դեմ՝ մերկ ու բաց…Երկյուղով ևս, Երկյուղով ես դու լցված (Վահան Տերյան), ◆ Գյուղացիները երկյուղ էին կրում երաշտից։ (Ակսել Բակունց), ◆ Մենակությունից նա ինչ-որ երկյուղ զգաց և տեղերի մեջ նստելով՝ կանչեց Սերո Խանզադյան, ◆ Թիկնապահի հաղորդածը երկյուղ ազդեց։ (Մուրացան), ◆ Որքան երկյուղ ներշնչեր հարևաններին, այնքան ավելի ազդեցիկ ու անվանի կլիներ։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

երկյուղ - բացատրություն երկյուղի, [գոյական] 1. Վախի զգացում, վախ, ահ։ 2. (աստղագիտություն)։ Մարսի երկու արբանյակներից մեկի անվանումը (Դեյմոս)։ երկյուղ - հոմանիշներ գ. Վախ, սարսափ, ահ, սոսկում, զարհուրանք, ահուդող, ահաբեկություն, սրտդող, (հնց.) զահադանք, զանգիտանք, զանգիտություն, պակ, պակուցում, պահ, խեթ, տատամսություն, (բրբ.) զարզանդ, սրտադող, պահպոհ, քեն, լարզ. ա ու սարսափ։ երկյուղ - ռուսերեն թարգմանություն . Երկյուղ ազդել՝ ներշնչել внушать опасение, страх Երկյուղ կրել՝ զգալ опасаться, бояться, страшиться. Երկյուղով բռնվել быть охваченным страхом. երկյուղ - անգլերեն թարգմանություն

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ fear, fright, dread գերմաներեն՝ angst ռուսերեն՝ страх (ru) ‎(strax) ֆրանսերեն՝ la peur

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։