զավեշտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑˈvɛʃt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ զաւեշտ
Արտասանություն[խմբագրել]
վանկեր՝ զա•վեշտ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից (հմմտ. -եշտ), բայց բուն աղբյուրը չի հավաստված։
Բացատրություն
- (նորբ․) 1կատակ,ծիծաղաշարժ արարք 2փոքրիկ կատակերգություն
Գոյական
- ծիծաղաշարժ արարք կամ խոսք, կատակ ◆ Կյանքն է զավեշտ ու հեշտանք։ (Ավետիք Իսահակյան)
- թատերական ծիծաղաշարժ գրվածք, փոքրիկ կատակերգություն
- այդպիսի գործի ներկայացում, բեմադրություն ◆ Հինգ-վեց տարեկան երեք երեխա զավեշտ ներայացուցեցին խիստ հաջող կերպով։ «Երևանյան օրեր»
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- կատակ, հանաք (ժղ․), զավեշտանք, զավեշտաբանություն, կատակաբանություն, զվարճաբանություն
- խեղկատակություն, միմոսություն
- տե՛ս զավեշտախաղ
- ծիծաղաշարժ արարք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- զավեշտի վերածել - լուրջ գործի կամ խոսակցության նկատմամբ ոչ լուրջ վերաբերմունք ցուցաբերել, անտեղի սրախոսություններով լուրջ գործին թերթև, կատակային բնույթ տալ, կատակի վերածել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։