զարկել, զարկվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. համառ, թեժ կռիվ մղել գօտեմարտել ◆ -ընկերներս կռիվ մտան,/Զարկին, զարկվան, կորան, մեռան։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Զարկում են, զարկվում դուշման զորքերը, /Արյունը հոսում էն քըռ նըման։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Չուրի [«մինչև»] իրկուն զանեցին, զարկվան, կորան, մեռան։
  2. համառորեն մաքառել ◆ Նա նետվում էր գրական կյանքի հորձանուտը...զարկում էր, զարկվում, միշտ բախումների մեջ։ Ռ.Զարյան ◆ -Հա՜ա, մասնագետ ջահել են. թող զարկեն-զարկվեն աշխատեն։ Մուշեղ Գալշոյան
  3. չարաչար տանջվել ◆ -Մենակ մարդն ինչ կարող է անել աշխարքի սարքի դեմ:Զարկես-զարկվես, օգուտն ի՞նչ։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ -Էստեղ ես զարկվում, էնտեղ ես զարկվում, արածդ գործը գլխիդ կպնի, զարկում-զարկվում ես, բերանդ ջուր լցրած թողնում գնում թողնում գնում։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։