զարկս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զար•կ(ը)ս 

  1. Մուշ, Բաղեշ՝ կաթվածից թեթևակի կերպով հաշմ դառնալ
  2. Կարին՝ ըստ սնահավատության՝ չար ոգի կամ չար ոգու հարված, որ մահացնում է մարդուն, տուր, տոր ◆ Ասում են, թե նա զարկսից մեռավ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։