զելի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զե•լի 

  1. Համշեն՝ մսի փափուկ մասը ◆ Մսին զելիցըն գըդռից էրիտ։ (Ձեռագիր) ◆ Զելի միս։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։