Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զօրաբանակ

վանկեր՝ զո•րա•բա•նակ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մի քանի զորամիավորումների միավորում, որ գտնվում է մի գլխավոր հրամանատարի հրամանատարության տակ և գործում է ռազմաճակատի մի որոշ հատվածում
բանակ ◆ Մանտնացույց է արված Հայկական զորաբանակի կազմությունը։ (Հակոբ Մանանդյան)
զորք ◆ Վարդանը զորաբանակի վերջապահ զորագունդը հանձնեց Ներշապուհին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ (Պարսից) զորաբանակն անցնում է երկու հարյուր հազարից… եկել է ողջ «Մատյան գունդը» հիմնական այուձին և ծանրազեն ստվար հետևակ։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ army գերմաներեն՝ Armee, Heer, Landstreitkräfte դանիերեն՝ hær, arme թուրքերեն՝ ordu, leşker իսպաներեն՝ ejército իտալերեն՝ esercito հոլանդերեն՝ leger, landmacht հունարեն՝ στρατός շվեդերեն՝ armé, här պորտուգալերեն՝ exército ռուսերեն՝ армия (ru) ‎(armija), войско (ru) ‎(vojsko) վրացերեն՝ ჯარი, არმია, სახმელეთო ჯარი ֆրանսերեն՝ armée

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։