Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զօրապետ

վանկեր՝ զո•րա•պետ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

նույնն է՝ զորավար ◆ Այնտեղ զետեղված էին զորքերի ու զորապետների վրանները։ (Րաֆֆի) ◆ Մի ակնթարթում դուրս են թռչում զինվոր ու զորապետ: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Հայաստանը շատ կայսրեր ու մեծ զորապետներ է տվել։ (Րաֆֆի)
(պաշտանվ․) պետության ԶՈՒ-ում բարձր հրամանատարական կամ շտաբային պաշտոն զբաղեցնող պետ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ commander գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ военачальник (ru) ‎(vojenačalʹnik), полководец (ru) ‎(polkovodec) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։