զուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զուք 

  1. Նոր Նախիջևան՝ սուգ ◆ Քանի մը ատեն...հոր զուքը կը պայե։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Քըշեր-ցորեկ իմ զուքըս կանե։ Ռափայել Պատկանյան
  2. զուգս ◆ Չաթուքեսաններու զքնիրը տեսիլ իք, էկու էնղադս կրնգնիր ունե։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։