Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)ր•պար•տութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

զրպարտելը
(իրավգ․) անձի ազատության, պատվի և արժանապատվության դեմ ուղղված հանցագործությունների մեջ մտնող` պատվի և արժանապատվության դեմ ուղղված հանցագործությունների խմբին պատկանող հանցագործության կոնկրետ տեսակ, ինչն իրենից ներկայացնում է ուրիշի պատիվն ու արժանապատվությունը նվաստացնող կամ համբավն արատավորող ակնհայտ սուտ տեղեկություններ տարածել

զրպարտանք, զրպարտչություն, բանսարկություն, ամբաստանություն, հերյուրանք, չարախոսություն, չարաբանություն, բարուրանք (գրք․), նենգարկություն (հնց․), ստազրանք, քսմուսություն, փասքուսություն, շոգմոգություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ slander, calumny, libel գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ клевета, поклёп, инсинуация (ru) ‎(kleveta, pokljóp, insinuacija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։