էկոլոգիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɛkɔlɔɡˈjɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•կո•լո•գի•ա 

Գոյական

1. (գիտ․) կենսաբանության մի բաժինը, որ ուսումնասիրում է կենդանական ու բուսական մարմինների և նրանց շրջապատող միջավայրի փոխհարաբերությունները
2. հասարակական էկոլոգիա. սոցիոլոգիայի մի բաժին, որ ուսումնասիրում է մարդու և շրջապատի փոխհարաբերություն
3. (բնապ․) գիտության կենդանի օրգանիզմների և միջավայրի պայմանների փոխհարաբերությունների մասին
4. (արտ․իր․) գիտություն մարդու բնակության միջավայրի կամ բնակության միջավայրի և կենսաբանական համակարգերի վրա բնական գործոնների ու հասարակության տնտեսական գործունեության արդյունքների ազդեցության մասին
5. գիտաճյուղ կենսաբանության մեջ, որն ուսումնասիրում է կենդանիների կամ բույսերի փոխհարաբերությունները միմյանց և շրջակա միջավայրի հետ
6. (գյուղտնտ․) (անտառ․) կենսաբանական գիտություն, որն ուսումնասիրում է պոպուլյացիաների, համակեցությունների, կենսաերկրահամակեցությունների և կենսոլորտի կազմակերպվածությունն ու գործունեությունը
7. (տնտգ․) տերմինը առաջարկվել է Է․ Հեկելի կողմից, 1869 թվականին, որպես գիտության անվանում բուսական ու կենդանական օրգանիզմների և նրանց կազմավորված համակցությունների հարաբերությունների մասին
8. (ջրբերկ․) գիտություն բուսական ու կենդանական օրգանիզմների, նրանց համայնքների միջև և շրջապատող միջավայրի հետ հարաբերությունների մասին
9. (երկրբ․) օրգանիզմների և շրջապատող միջավայրի փոխհարաբերությունն ուսումնասիրող գիտություն է

Հոմանիշներ

1. բնապահպանություն
2. բնատեղ, ապրելավայր

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ ecology գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ oikos,logos շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ экология (ru) ‎(ekologija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ écologie

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
• Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։
• Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։
• Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։