էմր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ է•մըր
- Չարսանճագ՝ հրաման ◆ Աստծո էմրով... (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
- էմր անել, հրամայել, հրաման տալ։ ◆ -Մկա օր զէն օձ բերին զառաջ ևդի, կը ճանչնա՞ս։ -Էմր էրե, թըղ յիգա, բալքի ճանչնամ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։