էռջին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ էռ•ջին 

  1. Պարտիզակ, Մուշ՝ առջևը ◆ Սըրբ լոսն էկավ մեր երդիքը, մեջ երկինքն ու մեջ գետինքը։ ◆ Լուսեղեն սյունն էր սրտին, Սուրբ ավետարանն էր գրկին։ ◆ Փեճկեր զմազեր թափեր էռջին: (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. առաջին ◆ Էրկու աղվոր կուգան, մեկը իմ յարն է, էռջինը չեմ սիրեր, էնկ էտևինն է։ (Հովհաննես Մալխասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։