էրեխտգվոր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ է•րեխ•տըգ•վոր
- Չարմահալ՝ երախտավոր։
- Դիմացինին հարազատ համարող, չամաչող։ ◆ Օվասափը շատ էրեխտգվոր մարթ է։ ՍԲ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։