ընթացք

Հայերեն

Գոյական

• ՄՀԱ՝ [ənˈtʰɑt͡sʰkʰ]

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

վանկեր՝ ըն•թացք 

Ստուգաբանություն

1. ընթանալը, շարժում դեպի առաջ կամ ետ
2. զարգացում
3. հոսանք
4. շարժման ուղղություն
5. նույնն է, դասնթաց
6. բուժական արարողությունների մեկ ամբողջական կարգ, շարք, կուրս
7. տևողություն, ժամանակամիջոց
8. վարվելու, իրեն պահելու, գործելու եղանակ, վարքագիծ
9. գործողությունների, երևույթների և այլնի զարգացման կարգ, եղանակ, վիճակ ◆ դեպքերի ընթացք, հիվանդություն ընթացք
10. գործունեության գիծ, ուղղություն, գործելակերպ
11. տե՛ս խաղաքայլ, քայլ

Մակբայ

ներգոյական հոլով՝ ընթացքում կամ տրական հոլով՝ ընթացքին, ժամանակամիջոցում

Հոմանիշներ

• քայլվածք, քելք, վազք, գնացք գնացություն (հնց․)
• հոսանք, շարժում, պտույտ, շրջան
• տևողություն, շարունակություն, միջոց
• կուրս, ուղղություն
• եղանակ, կերպարանք, (պրոցես)
• տե՛ս վարմունք, վարք
• ուղղություն, շավիղ

Արտահայտություններ

1. ընթացք առնել
   1. սկսել ընթանալ, շարժվել
   2. որևէ ուղղությամբ զարգանալ
2. ընթացք բռնել
   1. ուղղվել, ընթանալու ուղղություն վերցնել
   2. վարվել, վերաբերվել
3. ընթացք ստանալ
   1. լուծում ստանալ, որոշվել, վճռվել, տնօրինել
   2. որևէ կերպարանք ստանալ, բնույթ ստնալ
   3. գործադրվել, կիրառվել
4. ընթացք տալ
   1. որևէ հարցով զբաղվել՝ լուծելու համար, որևէ գործ տնօրինելու խնդրով զբաղվել
   2. մղում տալ առաջ
5. ընթացքի մեջ դնել
   1. շարժվել, շարժման մեջ դնել
   2. որևէ գործի լուծման՝ տնօրինության ձեռնարկել
   3. գործադրել, կիրառել
6. ընթացքի մեջ ընկնել
   1. շարժվել
   2. սկսել գործել, բանել
   3. իր սովորական՝ հարկ եղած վիճակի՝ գործունեության մեջ մտնել
7. ընթացքը փոխել
   1. շարժման ուղղությունը փոխել
   2. երևույթների, դեպքերի զարգացման ուղղությունը փոխել, շեղել

Բաղադրյալ բառեր
ընթացքային

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ course, for, motion, process հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ход (ru) ‎(xod), поступь (ru) ‎(postupʹ), движение (ru) ‎(dviženije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։