Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ənˈt͡sɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընծայ

վանկեր՝ ըն•ծա

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Կասկածելի է համեմատությունը (Աճառյան) հին հնդկերեն ahati «ընծա, նվեր» բառի հետ, որ Մայրհոֆերը բխեցնում է *anu-(d)hiti բայանունից (վեդ. anu-dhā «նվիրել, ընծայել»)։

Գոյական

իր, առարկա և այլն, որ ձրիաբար տրվում է մեկին իբրև սիրո, բարեկամության արտահայտություն, նվեր ◆ Մայրը… քնած երեխայի գլխավերևը ընծա է դնում։ (Ակսել Բակունց) ◆ Գամիրք, մոսոք ու թափալ ծունկ են իջել գլխահակ հաղթողներին բերելով հարկ ու ընծա անքանակ։ (Ավետիք Իսահակյան)
զոհ (հնց․)
ձոնագրություն, ձոն ◆ Եղեգնյա գրչով երգեցի փառքեր. քեզի ընծա իմ հայրենիք։ (Դանիել Վարուժան)
(փխբ․) արդյունք, բարիք ◆ Հորձանքին մեջ տանելով ծաղիկ մը կարմիր իբրև դաշտ մեկ ընծան: (Դանիել Վարուժան)
ձոն (հզվդ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

նվեր, պարգև, արմաղան (հնց․), դահամունք, նվիրան, մաննա
տե՛ս զոհ
տե՛ս ձոն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

ընծա տալ - տե՛ս ընծայել

Բաղադրյալ բառեր
ընծայաբար ընծայաբեր ընծայաբերել ընծայաբերություն ընծայագիր ընծայագրել ընծայագրվել ընծայագրություն ընծայագրում ընծայական ընծայակիր ընծայամատույց ընծայատար ընծայատարություն ընծայատրել ընծայատրվել ընծայատրություն ընծայատու ընծայատուր ընծայարան ընծայել ընծայերգել ընծայերգվել ընծայիկ ընծայիչ ընծայվել ընծայություն ընծայում նորընծա առաջընծա նախընծայել զվարճաընծայք տոնընծա

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gift, present, offering, victim, inscription, (metaphorical) result, yield, (rare) dedication գերմաներեն՝ Geschenk, Präsent, Spende դանիերեն՝ gave թուրքերեն՝ hediye, armağan իսպաներեն՝ regalo, presente իտալերեն՝ regalo, dono, presente հոլանդերեն՝ gift, geschenk, presentje հունարեն՝ δώρο, δωρεά, χάρισμα շվեդերեն՝ present, gåva, skänk պորտուգալերեն՝ presente ռուսերեն՝ дар (ru) ‎(dar), подношение (ru) ‎(podnošenije), приношение (ru) ‎(prinošenije) վրացերեն՝ საჩუქარი ֆրանսերեն՝ présent, cadeau, don

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։