թախքյուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թախ•ք(ը)•յուկ 

  1. Վան՝ թաղկած, խճճված ◆ Ուզեց թախքյուկ ծամերաց ինան խառնուկ կաժերաց իստկութեն։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։