Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•մա•մեց•նել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Արարատյան, Թբիլիսի, Խարբերդ, Բալու՝ լրացնել, լրիվ դարձնել, ամբողջացնել ◆ Ուստա Պողոս ... խոսքդ թամամացրու տեսնենք։ (Շիրվանզադե)
Տիգրանակերտ՝ սպառել, վերջացնել, ավարտել ◆ Ատենե մի սոնե, ինչ որ ունի, կը թըմըմեցնե: (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Եկավ քաղելու հյամ, ձեռքերս մագղոն շինեցի, քաղեցի ու թըմմեցի: (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Էս պապե կի հիա քի իր ամցմանեն սոնե էս տղան փարաներ ու ըռզակե մըն թըմցընե, ինչ գըտար կը խրատե, չէնար։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։