Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թան•ջուր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Կարին, Մուշ՝ թան, ոչ քամած թան ◆ Մարտե աղջիկ, մի գդալ թանջուր տուր՝ խմեմ։ Խաչիկ Դաշտենց
Կարին, Խարբերդ, Դերսիմ՝ այն ջուրը, որ ստացվում է հում թանը տոպրակը քամելու կամ եռացնելով պանրիտն ու ջուրը իրարից զատելով ◆ Անոնց արջև լոկ թանջուր կնետեք։ (Թլկատինցի) ◆ Մածնաթանը եռացնելով կը կտրի, այսինք պանրիտը ու ջուրը իրարմե կը զատվին։ Այս ջուրը թանջուր կ'անվանեն։ Համո Սահյան
սերը քաշած անհամ կաթ

տունը չունի թանջուր, ետևեն կախեր ը չանչուր Խարբերդ՝ - տանը ուտելիք չունի, բայց պճնվում է ճոխ հագուստներով ու զարդերով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։