թառակել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•ռա•կել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. (գվռ․) աներեսություն անելով՝ մեկի օձիքը բաց չթողնել, օձիքից չպոկվել
  2. խայտառակել, խաղք ու խայտառակ լինել ◆ Ինձ թառակեց, խայտառակեց - զառանցում էր քնի մեջ Հովհաննես Շիրազ
  3. Մուշ՝ մագլցել, ճանկռոտելով վեր ելնել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խայտառակել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]