թառանչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•ռանչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնաձայնական կազմություն։

Գոյական

  1. (նորբ․) խոր հառաչանք, հոգոց ◆ Ապա թառանչը, որ զսպում էր նա, արդեն երկարեց, նվազեց ահա։ Հովհաննես Թումանյան, ◆ Սրտի խորքից թառանչ էր ելնում։ (Ակսել Բակունց), ◆ Ծանր թառանչ էր քաշում շոգեմեքենան։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. հառաչանքի ձայն ◆  Պանի Զդանևիչը ծանր թառանչ արձակեց։ (Նար-Դոս) , ◆ Էն խեղճ ամենից շատ էր թառանչ քաշում։ (Ակսել Բակունց), ◆ Խուռն կան հայերն մի փոսի առաջ սրտից անդադար հանում են թառանչ։ Ռափայել Պատկանյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս հառաչանք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։